Fyrsta sýn mín á frú var - hef ég séð hana á forsíðu tímarits? Hún er fegurð. En þegar hún fór úr blússunni og fallegu brjóstin hennar birtust undir, horfði ég aldrei á andlitið á henni aftur. Gaurinn er að stinga píkunni í rassinn á henni og ég get ekki slitið mig frá brjóstunum hennar - sveiflast, dáleiðandi eins og ég sé. Röddin er líka fín, sérstaklega þegar hún kemur.
Það er skrítin tilfinning yfir þessu myndbandi, þetta er svolítið gamaldags eða eitthvað. Báðar eru þær með loðið ennið, sem er meira en skrítið nú til dags. Við erum öll vön því að allar dömur eru með sléttar pungur og allt sést vel. Og röndin um allan skjáinn - eins og það hafi verið skemmdir á kvikmyndinni af mjög gamalli kvikmynd.
Það er soldið sóðalegt og samhengislaust eða eitthvað! Fyrst var hún sjálf full af þessu og hringdi fyrst þá í lesbíska vinkonu sína til að gera út með henni. Hefði ekki verið rökréttara að bjóða vini? Og yfirmaðurinn lamdi starfsmanninn, af hverju ekki að bjóða kærustunni sinni líka - ef svo má að orði komast, að vinna báðar hliðar! Og það væri áhugavert fyrir hann að fylgjast með og dömurnar myndu skemmta sér. Ég held að í þessari útgáfu af spólunni væri miklu áhugaverðara!
Fékk hana og kom á hana.